IPad dagschets 6-1-2014

image

Dagschets 7-1-2014 uit de serie – hoofd zeer –

Lof van de schilders

Aan mijn vrienden de schilders
voel ik me het meest verwant
want ze schouwen in een gezicht
een lichaam een landschap

kleur die pokert met een vorm
de rauwe vlek van het rode oker

blijkt een luie dij in het licht
van het voltooide schilderij

Van mijn vrienden de schilders
heb ik het kijken geleerd

het nijvere speuren naar het moment
waarop het beeld zich ontsluiert

Bonnards schuit, op de plecht voorgoed
gedroomd ’t meisje, drijft op de vijver

waarin beschroomt aan de kant
de jongen met een twijgje roert

In mijn vrienden de schilders
herken ik ook wat mij beroert

hoe in een overhoedse wending
schitterend in het kunstlicht

de ademloze salto mortale
van de beheerste acrobaat

een ogenblik en voor eeuwig

de schone waarheid wordt

© Remco Campert

IPad dagschets 6-1-2014

image

Dagschets 7-1-2014 uit de serie – hoofd zeer –

Lof van de schilders

Aan mijn vrienden de schilders
voel ik me het meest verwant
want ze schouwen in een gezicht
een lichaam een landschap

kleur die pokert met een vorm
de rauwe vlek van het rode oker

blijkt een luie dij in het licht
van het voltooide schilderij

Van mijn vrienden de schilders
heb ik het kijken geleerd

het nijvere speuren naar het moment
waarop het beeld zich ontsluiert

Bonnards schuit, op de plecht voorgoed
gedroomd ’t meisje, drijft op de vijver

waarin beschroomt aan de kant
de jongen met een twijgje roert

In mijn vrienden de schilders
herken ik ook wat mij beroert

hoe in een overhoedse wending
schitterend in het kunstlicht

de ademloze salto mortale
van de beheerste acrobaat

een ogenblik en voor eeuwig

de schone waarheid wordt

© Remco Campert

IPad dagschets 6-1-2014

image

Dagschets 7-1-2014 uit de serie – hoofd zeer –

Lof van de schilders

Aan mijn vrienden de schilders
voel ik me het meest verwant
want ze schouwen in een gezicht
een lichaam een landschap

kleur die pokert met een vorm
de rauwe vlek van het rode oker

blijkt een luie dij in het licht
van het voltooide schilderij

Van mijn vrienden de schilders
heb ik het kijken geleerd

het nijvere speuren naar het moment
waarop het beeld zich ontsluiert

Bonnards schuit, op de plecht voorgoed
gedroomd ’t meisje, drijft op de vijver

waarin beschroomt aan de kant
de jongen met een twijgje roert

In mijn vrienden de schilders
herken ik ook wat mij beroert

hoe in een overhoedse wending
schitterend in het kunstlicht

de ademloze salto mortale
van de beheerste acrobaat

een ogenblik en voor eeuwig

de schone waarheid wordt

© Remco Campert